Piaski; z wizytą na granicy polsko-rosyjskiej

2 sierpnia 2006 (artykuł sprzed 17 lat)

Opinie (15)

Pierwszym celem była Wyspa Sobieszewska i samo Sobieszewo. Droga klasyczna - najpierw ścieżkami pomiędzy bastionami, następnie wzdłuż Motławy dostaliśmy się na Orunię. Chwile trzeba nam było pojechać "7", ale już w Przejazdowie odbiliśmy na spokojniejsze drogi. Cisza, spokój, rozległe przestrzenie, po lewej stronie ukazała się Martwa Wisła, jeszcze most pontonowy i jesteśmy na Wyspie. W Sobieszewie mały postój i pierwsza atrakcja - zabytkowe stele.

Zabytkowe stele to rokokowe pomniki nagrobne z II połowy XVIII wieku, najstarsze zresztą na terenie całego Trójmiasta. Obecnie ustawiono je na terenie Kościoła pod wezwaniem Matki Bożej Saletyńskiej w Sobieszewie. Obie stele przedstawiają dużą wartość artystyczną. Bogato dekorowane, o plastycznym ornamencie, posiadają wiele symboli (czaszkę z piszczelami, ornament liściasty, główkę anioła) dziś już na nagrobkach nie spotykanych. Po chwili kontemplacji i zadumy ruszamy wałem wzdłuż Martwej Wisły do Przegaliny.

Kolejną atrakcją na horyzoncie jest hałda fosfogipsów. Co by o niej nie mówić, to od północy robi niesamowite wrażenie. W Przegalinie organizator chcąc rozbawić ekipę zaprezentował książkowy lot przez kierownicę. Obyło się bez strat w ludziach i sprzęcie. Kilka chwil spędziliśmy nad śluzą "Przegalina" i ruszyliśmy w kierunku Świbna i promu. Tu czekał na nas kolega Krystian. Prom "Świbno" (nowy) jest promem linowym, prowadzonym przez linę zamocowaną z obu stron rzeki. Jest to największy tego typu prom pływający na Wiśle. Jego napęd stanowi statek-holownik, który płynie obok. Nośność łączna promu: 90 ton i 100 osób. Tradycja pływania promu między Świbnem a Mikoszewem sięga roku 1895, kiedy to przekopano nowe ujście Wisły i zaistniała potrzeba komunikacji wodnej. Przeprawa promowa na obecnym odcinku działa od 1945 r. Na szczęście właściciele raczyli się dogadać i prom od 1 lipca kursuje. Aktualnie cena dla cyklisty to 3 zł.

Z Mikoszewa ruszyliśmy na wschód w kierunku Stegny. Po drodze minęliśmy urokliwą i kameralną miejscowość Jantar, znaną już od XIII wieku osadę rybacką. Nazwa wywodzi się z języka litewskiego, w którym jantarem nazywano bursztyn. Wskazuje ona, że Jantar leżał na słynnym Bursztynowym Szlaku znanym już za czasów Cesarstwa Rzymskiego. Średniowieczny Jantar słynął ze wspaniałych karczm oraz z bogactwa bursztynu pochodzącego z połowów morskich i zbieranego na plażach. Do dnia dzisiejszego przez pół roku od listopada do kwietnia trwają tu bursztynowe żniwa. Od 1999 r. Jantar stał się miejscem corocznych Mistrzostw Świata w poławianiu bursztynu, które przyciągają turystów nie tylko z całego kraju ale i ze świata.

W Stegnie zatrzymaliśmy się na chwilkę przy najcenniejszym zabytku tego miasta, czyli przy kościele parafialnym p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Kościół ma konstrukcję szachulcową, pochodzi w obecnej postaci z końca XVII w. (1682-1683). Na wieży znajduje się gałka z chorągiewką wietrzną - widnieje na niej data 1682. Sesję fotograficzną zniweczył tłum z racji odbywającej się mszy. Obiecaliśmy sobie kolejną próbę w drodze powrotnej. Przy kościele dołączyła się 2-osobowa ekipa z Elbląga, tak więc peleton w całej okazałości liczył 21 osób.

Ze Stegny przez Sztutowo jechaliśmy w kierunku Kątów Rybackich. Za Sztutowem przekroczyliśmy granicę Parku Krajobrazowego "Mierzeja Wiślana". Tuż przed Kątami Rybackimi po prawej stronie pojawił się piękny widok na Zatokę Wiślaną. W samych Kątach odpoczęliśmy trochę na przystani jachtowej. Mieliśmy nawet propozycję rejsu po Zatoce, ale odmówiliśmy...następnym razem! Z Katów Rybackich, ciągle kierując się na wschód jechaliśmy w kierunku Krynicy Morskiej. Przed Krynicą w miejscowości Przebrno odbiliśmy na chwilę w las aby odszukać stare słupki graniczne Wolnego Miasta Gdańsk (1919 - 1939) z oznaczeniami FD (Freie Stadt Danzig) od zachodu i D (Deutschland) od wschodu. W Krynicy odpoczęliśmy chwilę na deptaku nadmorskim i przystani jachtowej. Dookoła wody Zalewu Wiślanego, a na horyzoncie majaczące "górki" Wysoczyzny Elbląskiej.

Kolejna atrakcją Krynicy, którą postanowiliśmy zobaczyć, była latarnia morska. Po zwiedzeniu i odpoczynku czas ruszać dalej, tym bardziej, że przed nami końcowy odcinek Mierzei . Droga zrobiła się mniej ruchliwa i bardziej pofałdowana. Zdobywaliśmy kolejne "wzniesienia" po 30m.n.p.m. W Piaskach obowiązkowe dotankowanie izotoników i ruszamy (jak nazwa wskazuje) piaszczystym traktem w kierunku granicy. Po 3km męki jesteśmy u celu naszej wycieczki. Niby nic specjalnego - las, ścieżka, szlaban i tablica graniczna, ale jest radość z osiągniętego celu. Pikanterii dodawała niepewność czy gdzieś tam w gęstwinie nie kryje się przewrażliwiony rosyjski pogranicznik. Na szczęście nie krył się (...chyba).

Nieco zmordowani i przyprószeni piaskiem postanowiliśmy wypocząć na przygranicznej plaży. Część osób popływała w ciepłym morzu, część im zazdrościła, a część kontemplowała rozległe widoki. Na wschód po horyzont morze, plaża i swoista dzikość, bezludność, czyli Mateczka Rasija. Droga powrotna przebiegała bez większej historii. Równym, żwawym tempem pedałowaliśmy w kierunku Trójmiasta. Po drodze w Kątach Rybackich pożegnaliśmy czwórkę uczestników. W Stegnie fotkę pięknego kościoła zniweczył nam...tłum i kolejna msza... W Gdańsku byliśmy kilka minut po 20 - tej.

Dane z licznika: 165km ze średnią 23km/h

Dziękuję Uczestnikom wyprawy za udany wypad, za wspólnie spędzony dzień. Dziękuję za zgranie, pomoc i wyrozumiałość na trasie. Słowa uznania dla Pań, które pięknie dały sobie z dystansem. Do zobaczenia na kolejnych eskapadach!

Organizator: Maciej "Satan" Różycki (Grupa Rowerowa Trójmiasto)
Zdjęcia: Michał Rozegnal

Parametry trasy

Region woj. pomorskie
Długość trasy 165 km
Poziom trudności średni

Opinie (15)

Sortowanie
- Od najstarszych
- Od najnowszych

Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2006-08-04 12:44

co z mszą?

Jak rozumieć *W Stegnie fotkę pięknego kościoła zniweczył nam...tłum i kolejna msza...*?
Kolejna msza coś zniweczyła?

gdyn
17 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

Jak rozumieć *W Stegnie fotkę pięknego kościoła zniweczył nam...tłum i kolejna msza...*? Kolejna msza coś zniweczyła?
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2006-08-04 13:58

Do Michała

Dzieki za uwiecznienie mojego delektowania się jogurtem, do tego stopnia , że przypomnialam sobie jego fantastyczny smak! (ale tyle zdjęc to lekka przesada!). Tak na serio to chyba przestanę jeść na rajdach bo ciągle czuję się podglądana przez jakiegos fotografa a to odbiera przyjemność jedzenia. Nastepnym razem proponuję innego żarłoka i reklamę odmiennego produktu.

Iwona
17 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

Dzieki za uwiecznienie mojego delektowania się jogurtem, do tego stopnia , że przypomnialam sobie jego fantastyczny smak! (ale tyle zdjęc to lekka przesada!). Tak na serio to chyba przestanę jeść na rajdach bo ciągle czuję się podglądana przez jakiegos fotografa a to odbiera przyjemność jedzenia. Nastepnym razem proponuję innego żarłoka i reklamę odmiennego produktu.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2006-08-04 16:01

Milusia wycieczka

Trasa całkiem przyjemna, towarzystwo nawet bardziej. Ale na kolarzówce to te pare kilometrów od Piaków do granicy (no i spowrotem) to była dla mnie masakra.

Remi
17 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

Trasa całkiem przyjemna, towarzystwo nawet bardziej. Ale na kolarzówce to te pare kilometrów od Piaków do granicy (no i spowrotem) to była dla mnie masakra.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2006-08-20 10:12

Mój rekord!:)

Dzięki również za miłą przejażdżkę:) A jeśli chodzi o dystans, to faktycznie zasługuje na uznanie, zwłaszcza, że mój wyniósł 206 km !!! Postanowiłam wydłużyć trochę rajd wracając z Gdańska do Gdyni rowerem, niestety już praktycznie po ciemku i samotnie, ale myślę, że warto było, bo to kolejne jakieś osiągnięcie. Takie moje małe, prywatne:) Pozdrawiam Was wszystkich!

Agnieszka
17 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

Dzięki również za miłą przejażdżkę:) A jeśli chodzi o dystans, to faktycznie zasługuje na uznanie, zwłaszcza, że mój wyniósł 206 km !!! Postanowiłam wydłużyć trochę rajd wracając z Gdańska do Gdyni rowerem, niestety już praktycznie po ciemku i samotnie, ale myślę, że warto było, bo to kolejne jakieś osiągnięcie. Takie moje małe, prywatne:) Pozdrawiam Was wszystkich!
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2009-08-29 12:06

Witam. Wczoraj pokonałem tę trasę, jednak ja wyznaczyłem sobie dwa główne cele tej wycieczki: pierwszy to granica, a drugi to przejazd Żuławską Koleją Dojazdową z Mikoszewa do Sztutowa. Jazda wąskotorówką jest bardzo przyjemna, pociąg turla się w żółwim tempie, odkryte wagony... milutko. Ze Sztutowa do Piasków jechałem asfaltem, niby jest jakaś trasa rowerowa R64, ale ruch uliczny jest mały, więc śmiało można pomykać drogą. A przy granicy ciekawostka: dostałem SMSa, że jestem w Rosji i żebym wykupil ubezpieczenie. Powrót bez historii, a przed mostem pontonowym w Sobieszewie z powodu dużych ciemności wpakowałem się w autobus 186 i zjechałem nim do Gdańska. Na liczniku miałem 146 km, do tego 15 km w pociągu i kilka kilometrów w autobusie, czyli razem było ok.170 km. Polecam! jedzie się szybko i dosyć przyjemnie. Pozdrawiam!

mariusz
14 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

Witam. Wczoraj pokonałem tę trasę, jednak ja wyznaczyłem sobie dwa główne cele tej wycieczki: pierwszy to granica, a drugi to przejazd Żuławską Koleją Dojazdową z Mikoszewa do Sztutowa. Jazda wąskotorówką jest bardzo przyjemna, pociąg turla się w żółwim tempie, odkryte wagony... milutko. Ze Sztutowa do Piasków jechałem asfaltem, niby jest jakaś trasa rowerowa R64, ale ruch uliczny jest mały, więc śmiało można pomykać drogą. A przy granicy ciekawostka: dostałem SMSa, że jestem w Rosji i żebym wykupil ubezpieczenie. Powrót bez historii, a przed mostem pontonowym w Sobieszewie z powodu dużych ciemności wpakowałem się w autobus 186 i zjechałem nim do Gdańska. Na liczniku miałem 146 km, do tego 15 km w pociągu i kilka kilometrów w autobusie, czyli razem było ok.170 km. Polecam! jedzie się szybko i dosyć przyjemnie. Pozdrawiam!
Regulamin dodawania opinii