Z Flash'em przez Polskę

Tomek

26 czerwca 2007 (artykuł sprzed 16 lat)

Opinie (33)

aktualizacja: godz. 15:51 (26 czerwca 2007)

Przejechać całą Polskę chciałem już od jakiegoś czasu. Początkowo miała być to wyprawa dookoła kraju, ale ostatecznie względy finansowe, jak i ograniczona ilość czasu kazały mi pójść na łatwiznę, czego jednak nie żałuję. Przyjdzie czas, że nadrobię zaległości i zwiedzę te miejsca, które ominąłem.

Z Gdańska wyruszyłem 21 maja 2007. Pojechałem przez Żuławy, Tczew, Kwidzyn w kierunku Radzynia Chełmińskiego, bo chciałem ominąć Grudziądz, ale droga okazała się bardziej skomplikowana niż to mapa podpowiadała... i w rezultacie jednak pojechałem przez Grudziądz nadrabiając trochę kilometrów. W końcu jednak dojechałem do ruin zamku, w których spędziłem prawie 2 godziny... sporo i już na Chełmno zabrakło czasu. Po przejechanych 230 km dzień skończyłem w Toruniu.

Nazajutrz (wtorek) udałem do miasta, zakupiłem kilka mapek. W mieście Mikołaja Kopernika nie zabawiłem długo, chociaż wyjechałem dopiero po 11. Jechałem wzdłuż rzeki Drwęcy. Początek asfaltowy, a w lesie ubite lub szutrowe dukty, tylko miejscami błotniste. Dopiero kilka kilometrów przed Brodnicą natrafiłem na szlak żółty, trochę wymagający, ale przynajmniej przekonałem się do możliwości przyczepki. Tego dnia wyszło niecałe 90 km.

Środę i czwartek potraktowałem lajtowo, więc jechałem głównie asfaltami, ale oczywiście bocznymi - kiedy tylko było to możliwe. Do Płocka planowałem wjechać od północy bocznymi ścieżkami. W poszukiwaniu przygody tak jednak skręcałem z wąskich asfaltów, w polne, a następnie leśne ścieżki, że droga wyprowadziła mnie w pole, i to dosłownie. Zawróciłem więc do najbliższego gospodarstwa, gdzie spytałem o drogę. W odpowiedzi usłyszałem , aby kierować się prosto, nawet, gdy "droga zmieni swój stan na nieprzejezdny na odcinku kilkuset metrów, ale rowerem powinno się panu udać przejechać". Nie wiedziałem co o tym myśleć. Droga przede mną wyglądała normalnie, chociaż sporo było w niej kamieni i wyrw. Po chwili jednak potwierdziły się słowa gospodarza. Szkoda, że nie wspomniał o licznych szkłach i pokrzywach, ale cóż, na zjeździe nie miałem serca hamować. Na szczęście żadnej gumy nie złapałem.

Przy fontannie w Płocku zrobiłem dłuższy odpoczynek. Następnie przez kilka najbliższych kilometrów skazany byłem na asfalty bardziej ruchliwe, niż te dotychczasowe. Za Sobotą zatrzymałem się na dłużej obok stadniny koni i remontowanego pałacyku. Do Rogowa (koło Łodzi) zajechałem już w egipskich ciemnościach i to od strony, którą słabo znałem. Ostatecznie pieszo przeprawiałem się przez tory kolejowe na tyle wysokie, że.. rower musiałem podnosić, aby nie uszkodzić blatów . Na szczęście przyczepka jakoś sobie sama radę dawała.

Następnego dnia w drogę ruszyłem przed godz. 10. Czekał na mnie odcinek szosowy, ostatni z takich naprawdę płaskich. Dopiero tuż przed Częstochową miałem jeden dłuższy podjazd, który pokonałem bez problemu. Tym oto sposobem po prawie 700 km znalazłem się w Częstochowie. Pod Jasną Górą spotkałem się z kolegą. Udało mi się wyjechać z miasta dopiero następnego dnia po godz. 12 w kierunku Jury Krakowsko-Częstochowskiej.

Zwiedzanie Jury zacząłem od czerwonego szlaku rowerowego, zaczynającego się w Mirowie, na drodze będącej niejako przedłużeniem ulicy prowadzącej z Jasnej Góry, więc trafić na niego jest dziecinnie łatwo. Szlak ten prowadzi przez najciekawsze dostępne rowerom okolice Jury i ma niecałe 200 km, więc z powodzeniem można pokusić się o pokonanie go w całości w ciągu dobry, ale bez przyczepki. Do tego, aby zobaczyć więcej często odbijałem na inne szlaki rowerowe, a także piesze. Naprawdę wspaniałe tereny, aż zacząłem żałować, że na Jurę znalazłem tylko niecałe 2 dni. Kiedyś tu wrócę. Co do jednego nie ma wątpliwości, Olsztyna, Podzamcza i Ojcowskiego Parku Narodowego ominąć nie wolno.

W niedzielę rano okazało się, że moje spodenki się dość mocno porozrywały. Zwiedzanie Krakowa rozpocząłem więc od tutejszych sklepów rowerowych, a w zasadzie jedynego czynnego.

Niespodziewany wydatek, ale przecież nie będę świecił gołymi pośladkami. Przy okazji postanowiłem wyregulować przednią przerzutkę, która przez całą Jurę szwankowała, no i okazało się dlaczego - po prostu to były jej ostanie chwile. Właśnie mijała godzina 15, więc - o zgrozo - zdecydowałem się do Kędzierzyna-Koźla podjechać pociągiem. Miałem godzinkę do pociągu, więc wyskoczyłem na rynek. Niestety na Wawel czasu nie znalazłem, ale cóż, inny razem.

W poniedziałek z K-K (gdzie ugościł mnie znajomy poznany przez internet) pojechałem przez Górę Świętej Anny (charakterystyczne okazały się drzewa wzdłuż drogi na te górę - cały czas czereśnie), Opole, Brzeg i Jelcz-Laskowice do Wrocławia, gdzie spotkałem się twórcą strony www.bikestats.pl

We wtorek razem z Błażejem uderzyliśmy na Ślężę (718 m n.p.m.). Podobno i bez przyczepki ciężko tam wjechać, więc co ja tam robiłem? Cóż, mały odcinek musiałem pokonać pieszo ze względu na luźne kamienie, ale ostateczne podjechałem, nawet pod ostatni najbardziej stromy odcinek pokryty kocimi łbami. Widoki niesamowite, wszędzie dookoła płasko aż do znudzenia.

Dalej już samotnie podążyłem przez Świdnicę w kierunku Głuszycy. Asfaltowa część zjazdu to czysta poezja i relaks. Nie walczyłem o rekordy prędkości, regenerowałem siły, a i tak do Jędrzejowic toczyłem się ślimaczym tempem, ciesząc oczy zielenią dookoła. Ostatnie 20 km do Głuszycy to ciągły, delikatny podjazd, który mnie okropnie wymęczył. W końcu, po pokonaniu 1200 km, licząc od Gdańska, dojechałem do celu pośredniego, tj. mogłem już odczepić przyczepkę.

Centrum Głuszycy, a zarazem najniżej położony punkt tutejszych szlaków MTB znajduje się na wysokości 450 m n.p.m. Na pierwszy ogień poszła Waligóra (936 m), najwyższy szczyt Gór Kamiennych. Szlaki wchodzące w strefę MTB Głuszycy pokryte są zazwyczaj szutrem, skruszoną skałą i kamieniami, miejscami są to leśne dukty, a tylko pierwsze kilkaset metrów wyjeżdżające z miasta (prawa miejskie od 45 lat) to asfalty. Tego samego dnia zaliczyłem jeszcze wjazd na popularną skałkę, po czym zrobiłem kilka rundek po okolicznych asfaltach przez Jedlinę i Grzmiącą.

W czwartek już się tak nie oszczędzałem i z samego rana wyskoczyłem w kierunku przejścia granicznego w Tłumaczowie. Na Czechy nie miałem wyraźnego pomysłu, po prostu "pomacałem" tutejsze cyklo-trasy i oglądałem ciekawą architekturę, ciekawe rozwiązania i zadbane gospodarstwa. Naszych południowych sąsiadów opuszczałem przez przejście w Radkowie.

Następnie czekał na mnie podjazd do Karłowa, po drodze jednak odbijałem na inne szlaki, m.in. prowadzący do Wambierzyc. Jechałem przez Kudowę, gdzie można obejrzeć kaplice czaszek, do Dusznik, gdzie zatrzymałem się na obiad. Do tego łyk wody jednego z ujęć wody źródlanej, na przeciwko dworu Chopina i mogłem zacząć myśleć nad powrotem.

Do Szczytnej uderzyłem główną drogą. W ramach odpoczynku od samochodów ciężarowych zaaplikowałem sobie mały podjazd (3 km) do zamku, który naprawdę warto odwiedzić. Dostępna jest tam platforma widokowa. Na chwilę wróciłem na główną drogę, bo do Polanicy był długi zjazd, niezbyt stromy, bo do 60 km/h dochodziłem bardzo powoli. Ach, co tu pisać, uczucie miałem takie, jakbym znajdował się w tunelu aerodynamicznym. Po prostu dało się poczuć, jak śmieszne drobiazgi mają wpływ na prędkość, opory powietrza. Hmm... pouczające.

No, ale dość już tych ciężkich blacho-smrodów, odbiłem więc w lewo, na Wambierzyce, gdzie znajduje się imponująca bazylika, zresztą sam wjazd do wsi robi pozytywne wrażenie. W Ratnie miały być ruiny i były, ale jakoś nie zachęcały do zwiedzenia, więc ruszyłem w kierunku Ścinawki Górnej skąd skrótem udałem się przez Bieganów do Nowej Rudy. Hmm, albo ten podjazd był tak masakryczny, albo akurat trafiło na jakiś kryzysik. Na pocieszenie po wjeździe czekało na mnie całe mnóstwo poziomek, które mogłem zrywać garściami. Widać, że tędy nikt nie jeździ, ani nawet nie chodzi. Dobrze, że coś przekąsiłem, bo wywłaszczenie na którym się znajdowałem okazało się zaledwie połową podjazdu, który zresztą nagle przestał być asfaltowy, ale to akurat nic nowego w tych stronach. Oczywiście mogłem jechać głównymi drogami, ale one nie zapewniają takich przewyższeń i widoków. Po drugiej stronie, na odcinku tuż przed miastem jazda przypominała spadanie w przepaść - sprawne hamulce niezbędne. Do Głuszycy dojechałem o zachodzie słońca.

Dzień Dziecka spędziłem na zabawie z... rowerem, rzecz jasna. Wjechałem na skałkę, a następnie podążyłem żółtym szlakiem w kierunku podziemnego miasta - Osówka. Tu niestety na wejście czekały już dwie wycieczki, więc tę atrakcje zaliczę przy innej okazji. Kolejnym celem była Wielka Sowa (1015 m). Po drodze nie omieszkałem pobłądzić. Zaliczyłem też jeden z najbardziej stromych podjazdów w okolicy, na którym trenują tutejsi kolarze. Na szczyt wspomnianej góry udałem się, trochę nieświadomie, czerwonym szlakiem pieszym, zjechałem natomiast żółtym szlakiem pieszym (przez Małą Sowę) do Walimia. Zjazd w całości techniczny, tylko kamienie, głazy i gałęzie. Połowę, jeśli nie większość czasu, miałem wciśnięty przynajmniej jeden hamulec.

Z miasteczka podjechałem serpentynami do byłej kopalni srebra - nie wiem jak głęboko można wejść, ale kilkanaście metrów co najmniej. Niestety było tam całkiem ciemno, a lampkę rowerową mam przyklejoną do kierownicy na stałe, więc ruszyłem dalej. Piękne okolice, raczej pomijane przez wszelki ruch samochodowy i turystyczny. Tu pierwszeństwo ma gospodarz prowadzący konia na łąkę.

Dojeżdżam i robię rundkę dookoła Jeziora Bystrzyckiego (zbiornik retencyjny), które od strony Lubachowa jest blokowane przez kamienną tamę o wysokości 44 m i 230 m szerokości. Zbudowano ją w latach 1914-1917. Ciekawostką jest to, że pod wodami Jeziora Bystrzyckiego była kiedyś wioseczka Schlesierhtal (Wieś Dolna), która została zatopiona. Tego dnia odwiedziłem jeszcze Pałac w Jedlince i tradycyjnie Waligórę.

2 czerwca pojechałem do Wałbrzycha. Miejscowość ta od lat się nie zmienia. Polecałbym jej unikanie, gdyby nie zamek Książ i kilka szlaków MTB, które akurat były częściowo zabłocone i zaniedbane (pełno połamanych gałęzi). - Nic tu po mnie - pomyślałem.

Następneg dnia mimo niesprzyjającej pogody ruszyłem do Wrocławia. 80 km udało się przejechać w niecałe 3 godziny, więc zanim spotkałem się ze znajomymi z tego miasta, pozwoliłem sobie na małe zwiedzanie, m.in. parku, ścieżek rowerowych. Zahaczyłem również o sklep rowerowy.

Wyjeżdżając z Gdańska miałem nadzieję, że również uda mi się wrócić rowerem , jednak w domu czekał już rozpoczęty remont i każdy dzień się liczył (przynajmniej dla mojej rodziny). Zapadła więc decyzja o powrocie pociągiem, wyjeżdżającym o północy z Wrocławia. Pomimo tego, że pociąg jechał do Gdyni, ja wysiadłem o 6:22 w Laskowicach. Zaopatrzyłem się tylko w trochę prowiantu i ruszyłem asfaltami przez Wdecki Park Krajobrazowy. Bocznymi drogami prawie jak po ścieżce rowerowej, klimatycznie, zwłaszcza przed Gogolewem, gdzie skusiłem się na skrót, kocie łby, kałuże, trochę piachu... Miłe urozmaicenie. W Gniewie udałem się do zamku. Po pokonaniu promem Wisły, już od Jarzębiny poczułem, że jestem tak blisko, iż czas uruchomić rezerwy. Starałem się już nie zwalniać, bo o 16 miałem być w domu na obiad, a o 15 miałem odwiedzić koleżankę, która niedawno miała ciężki wypadek na rowerze... a przecież w Tczewie byłem dopiero kilka minut po 13. W końcu jednak dojechałem.

Podsumowanie:
- 1831 kilometrów
- 1086 zdjęć

Po Polsce można podróżować rowerem i to bezpiecznie. Wystarczy wybierać drogi, którymi samochody jeździć nie mają po co, lub nie mogą. Niestety czasem trzeba przez kilka kilometrów się pomęczyć (psychicznie) z tymi potworami. Na koniec prawda powszechnie znana: niektórzy kierowcy są życzliwi rowerzystom, ale jeśli tak jest, to prawie na pewno jest to rowerzysta, który akurat z przymusu siedzi za kółkiem. Dobrym przykładem może być kierowca wyprzedzający mnie w drodze powrotnej, w okolicach Starej Wisły, który tak był zainteresowany przyczepką ExtraWheel, że zajechał mi drogę, aby mnie zatrzymać i wypytać o co się tylko dało. Nie był to żaden problem, odetchnąłem. Co prawda wybił mnie lekko z rytmu, ale i tak pozdrawiam.

Więcej zdjęć znajduje się na mojej stronie w dziale "rower".

Tomek

Parametry trasy

Region Polska
Długość trasy 1831 km
Poziom trudności trudny

Opinie (33) 1 zablokowana

Sortowanie
- Od najstarszych
- Od najnowszych

Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2007-06-28 16:16

to jest odwaga; )

Jestem pod wrażeniem Tomaszu..no no.. życzę wiele tak udanych wypraw i szerokiej drogi
Justa-Wawa;)

justa;)
16 lat
- 1 0
Twoja opinia

Zmień treść

Jestem pod wrażeniem Tomaszu..no no.. życzę wiele tak udanych wypraw i szerokiej drogi Justa-Wawa;)
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2007-06-29 20:41

Mam takie pytanie

W czym taka przyczepa jest lepsza od zwykłych sakw?
Wieziony na niej ładunek wydaje się na tyle niewielki, że pomieściłby się w sakwach, dlaczego mimo tego wybrałeś przyczepę?

Zyndram z Bieszkowic
16 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

W czym taka przyczepa jest lepsza od zwykłych sakw? Wieziony na niej ładunek wydaje się na tyle niewielki, że pomieściłby się w sakwach, dlaczego mimo tego wybrałeś przyczepę?
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2007-06-29 22:06

dlaczego?

16 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2007-06-29 22:15

dlaczego ExtraWheel?

Prosze bardzo:

1. Rama swoje przeszła i nie moze miec zamontowanego tradycyjnego bagaznika pod sakwe..jdynym rozwiazanim byla przyczepka lub baganik mocoanydo sztycy (a taki wytrymuje okolo 10 kg, tylko)

2..Srodek ciezkosci znajduj sie nizej niz w przypadku sakw, zatem ma sie lepsza sterownosci,panowanie nad rowerem na dzybkich zakrtach i technicnych odcinkach.

3. Sakwy to dodatkowe obciazenie tylnego kola, które na wyprawach czsto doprowadza do pękania szprych, czstego lapania gum.

4. T worki wygladaja niepozorni, ale maja niesamowita pakownosc, nawet 60 listro kazdy (razem 120)... aczkolwik ja wykorzystywalwm jakies 70%.

5. Wystarczy odczepić przyczepke (3 sekundy) i ma sie rower gotowy do podbijania górskich szlaków :)

Flash (flaash.prv.pl)
16 lat
- 1 0
Twoja opinia

Zmień treść

Prosze bardzo: 1. Rama swoje przeszła i nie moze miec zamontowanego tradycyjnego bagaznika pod sakwe..jdynym rozwiazanim byla przyczepka lub baganik mocoanydo sztycy (a taki wytrymuje okolo 10 kg, tylko) 2..Srodek ciezkosci znajduj sie nizej niz w przypadku sakw, zatem ma sie lepsza sterownosci,panowanie nad rowerem na dzybkich zakrtach i technicnych odcinkach. 3. Sakwy to dodatkowe obciazenie tylnego kola, które na wyprawach czsto doprowadza do pękania szprych, czstego lapania gum. 4. T worki wygladaja niepozorni, ale maja niesamowita pakownosc, nawet 60 listro kazdy (razem 120)... aczkolwik ja wykorzystywalwm jakies 70%. 5. Wystarczy odczepić przyczepke (3 sekundy) i ma sie rower gotowy do podbijania górskich szlaków :)
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2007-06-30 14:45

Podziw.

Kiedy na MPHT zatrzymaliśmy Cię podczas wjazdu na stadion i pstryknęlismy z Tobą zdjęcie, nie miałem pojęcia, że jesteś w trasie.
Jestem w pozytywnie ciężkim szoku po tym, co tu przeczytałem :)

Podziwiam Flash'u. Szacunek!

bacin
16 lat
- 1 0
Twoja opinia

Zmień treść

Kiedy na MPHT zatrzymaliśmy Cię podczas wjazdu na stadion i pstryknęlismy z Tobą zdjęcie, nie miałem pojęcia, że jesteś w trasie. Jestem w pozytywnie ciężkim szoku po tym, co tu przeczytałem :) Podziwiam Flash'u. Szacunek!
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2007-06-30 17:06

Exrtraweel

Tylko Flash nie powiedział, o maksymalnym obciążeniu przyczepki :)
Radziłbym nie sugerować się ładownością, zresztą sakwy i tak mają większą :P

Phantom
16 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

Tylko Flash nie powiedział, o maksymalnym obciążeniu przyczepki :) Radziłbym nie sugerować się ładownością, zresztą sakwy i tak mają większą :P
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2007-06-30 20:16

ExtraWheel

Phantom, wystarczy tak dobeirać bagaż,aby zmieścic się w 15-20 kg :)

Flash (flaash.prv.pl)
16 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

Phantom, wystarczy tak dobeirać bagaż,aby zmieścic się w 15-20 kg :)
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2007-07-01 07:53

No zmieścić się w takim przedziale, to nie lada sztuka

Nie lada sztuka, jak kosmetyczka kobiety waży już 2 kg ;)
Osobiscie jechałem ostatnio z 38 kg sakwami i jakoś było. Przynajmniej moja luba nie narzekała, że jechałem zbyt szybko. W prawdzie przyczepkę ciągnąłem tylko raz, lecz dwukołową z dziećmi, i najgorsze było przy hamowaniu. Rower pchało, jak ślepego konia. Przy sakwach nawet przy znacznym obciążeniu tego nie było. Zatem popieram Phantom`a. Ale extraweel to z pewnością dobre rozwiązanie dla tych, którzy potrafią zmieścić sie własnie w 20 kg. W końcu nie każdy musi wozić ze sobą pół domu ;)

Michu
16 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

Nie lada sztuka, jak kosmetyczka kobiety waży już 2 kg ;) Osobiscie jechałem ostatnio z 38 kg sakwami i jakoś było. Przynajmniej moja luba nie narzekała, że jechałem zbyt szybko. W prawdzie przyczepkę ciągnąłem tylko raz, lecz dwukołową z dziećmi, i najgorsze było przy hamowaniu. Rower pchało, jak ślepego konia. Przy sakwach nawet przy znacznym obciążeniu tego nie było. Zatem popieram Phantom`a. Ale extraweel to z pewnością dobre rozwiązanie dla tych, którzy potrafią zmieścić sie własnie w 20 kg. W końcu nie każdy musi wozić ze sobą pół domu ;)
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2007-07-03 06:59

No właśnie zmieść sprzęt zimowy na wyprawę gdy namiot waży ponad 3 kg śpiwór znów tyle. Do tego drugi komplet ciuchów, zapasowe częśći, sprzęt do gotowania. Momentalnnie przekraczasz 30 kg.

Natomiast na Twoją wyprawę bez kłopotu można zapakować się w mój 3o litrowy plecaczek :)

Zresztą sam wiesz ile tego było gdy wyruszałem :)

Pozdrawiam :)

Phantom
16 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

No właśnie zmieść sprzęt zimowy na wyprawę gdy namiot waży ponad 3 kg śpiwór znów tyle. Do tego drugi komplet ciuchów, zapasowe częśći, sprzęt do gotowania. Momentalnnie przekraczasz 30 kg. Natomiast na Twoją wyprawę bez kłopotu można zapakować się w mój 3o litrowy plecaczek :) Zresztą sam wiesz ile tego było gdy wyruszałem :) Pozdrawiam :)
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2007-07-03 13:51

Eeee, nie mam zamiaru sie sprzeczać... mysle po prostu, że taka przyczepka jest wystarczająca na dowlnie daleka wyprawę, pod warunkiem, że celem nie są jakies ekstremalne warnki, krainy wiecznej zimy irp, rajd przez środek Australii, czy jakiś drogi kraj, do którego trzeba zabrać 20 kg samego żarcia :)

Flash (flaash.prv.pl)
16 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

Eeee, nie mam zamiaru sie sprzeczać... mysle po prostu, że taka przyczepka jest wystarczająca na dowlnie daleka wyprawę, pod warunkiem, że celem nie są jakies ekstremalne warnki, krainy wiecznej zimy irp, rajd przez środek Australii, czy jakiś drogi kraj, do którego trzeba zabrać 20 kg samego żarcia :)
Regulamin dodawania opinii