Nowy szlak w TPK
18 kwietnia 2020
(88 opinii)
Szlak rowerowy Lębork-Gdańsk
1 września 2011 (artykuł sprzed 12 lat)
Oznakowany niebieskim kolorem, rowerowy szlak Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego wraz z jego przedłużeniem do Lęborka, jest najdłuższą trasą, wytyczoną pod kątem turystyki rowerowej w okolicach naszej aglomeracji. W całości liczy 102,75 km długości i wiedzie mocno pofałdowanym terenem, północnych Kaszub, które nie bez powodu są nazywane Bieszczadami Północy.
Mieliśmy niejedną okazję przemierzać odcinkami niebieskiego szlaku rowerowego zarówno podczas organizowanych przez nas wycieczek rowerowych po Trójmiejskim Parku Krajobrazowym, jak i po północnych okolicach Kaszub. Cztery lata temu, dwukrotnie próbowaliśmy pokonać cały szlak, ale nigdy nie udało się nam zrealizować planu w całości.
Pokonane wcześniej warianty:
1) Lębork - Gdynia
2) Gdańsk - Wejherowo
W tym roku nasza kondycja jest znacznie lepsza niż w poprzednich latach, dlatego zdecydowaliśmy się na podbój wcześniej wspomnianego szlaku, od A do Z. Przypominając sobie złe doświadczenia z poprzednich lat oraz miejscami bardzo słabe oznakowanie szlaku, postanowiliśmy wyruszyć z Lęborka do Gdańska Oliwy.
Do Lęborka dojechaliśmy SKM'ką korzystając z darmowego przewozu rowerów.
Wstęp:
Niebieski szlak nie rozpoczyna się od razu przy stacji kolejowej, a na obrzeżach miasta. Chcąc rozpocząć wycieczkę, należy udać się do drogi krajowej nr 6 i kierować się w stronę Wejherowa. Tuż za przejazdem kolejowym już nieczynnej linii, wiodącej kiedyś z Lęborka do Kartuz, należy skręcić w prawo, tak jak do leśniczówki. Szlak rozpoczyna na początku drogi kaflowej, wiodącej wzdłuż rzeki Okalicy. Jednak kto o tym może wiedzieć? My jak my, byliśmy do tego przygotowani, ale gdyby tak przypadkowy turysta chciał rozpocząć wycieczkę tym szlakiem? Niby jest to początek, czy też koniec szlaku - nie ma żadnych informacji odnośnie tej trasy. Żadnej tablicy informacyjnej, ani drogowskazu... Mało tego, nawet z głównej strony internetowej Lęborka wynika, że o szlaku nigdy nie słyszeli. Jednym słowem kolejna "polska paranoja".
Gdyby nie fakt, że przyjechaliśmy w to miejsce dobrze przygotowani, czyli z przewodnikiem i mapą, moglibyśmy mieć problem z samym trafieniem na szlak.
Opis szlaku i wrażenia:
Rozpoczynając naszą przygodę z niebieskim szlakiem już na pierwszych kilometrach mieliśmy wiele zagadek. To, że brakowało drogowskazów to jedno, ale żeby oznakowywać szlak z boku drzew, to już lekka przesada. Pokonanie pierwszych kilometrów bez mapy byłoby bardzo trudne. Na szczęście za pierwszymi budynkami wsi Lubowidz oznakowanie poprawiło się i nie musieliśmy tak często śledzić mapy. Od tamtego miejsca szlak zagłębił się w lesie, w dużej mierze wiodąc wzdłuż wspomnianej wcześniej, nieczynnej linii kolejowej Lębork-Kartuzy. Pierwszym charakterystycznym i godnym uwagi miejscem na tym odcinku był stary, kamienny most kolejowy z 1905 roku, rozpinający się pomiędzy wzgórzami nad Strugą Węgorza, rzeką o zabawnej nazwie, która wpada do jez. Lubowidzkiego niedaleko Lęborka. Ten potężny wiadukt, wysoki na kilkadziesiąt metrów każdy z nas obejrzał z góry i z dołu. Żeby wejść na jego koronę trzeba było pokonać aż 80 stromych schodów, ale co to dla nas.
Chociaż tego dnia nie pędziliśmy, niestety już na pierwszym postoju odłączył się od nas jeden z kolegów, który nie zdołał utrzymać tempa. W lesie było bardzo parno po ostatnich deszczach, a słoneczna pogoda testowała nasze granice możliwości. Więc o podkręconym tempie do utraty sił na samym początku nie było mowy! Przy tak słonecznym i upalnym dniu musieliśmy rozłożyć odpowiednio siły aby nasz zapał nie skończył się jak ostatnim razem.
Tak jak pierwsze 10 km wiodło dość spokojnym, lekko pagórkowatym terenem, tak za Rozłazinem zaczęły się nie lada wzniesienia. Pierwszym z nich był długi podjazd na wysokość ok. 170 m n.p.m., po czym szybki zjazd i kolejna wspinaczka - tym razem na ponad 200 metrów wysokości. Po tych dwóch "góreczkach" pot zaczął zalewać nam oczy, a koszulka nadawała się do wyżymania. Następnie chwila "wypłaszczenia" i po pokonaniu Jeżowskiej Strugi morderczy podjazd pod kolejną dwusetkę. Po dostaniu się na szczyt, mieliśmy wrażenie jakbyśmy niedawno tu byli. Nie myliliśmy się. Nieopodal znajdują tzw. Kamienne Mosty, zaś udając się w lewo można dotrzeć na Jastrzębią Górę. Będąc jednak w tych miejscach kilkakrotnie, tę wizytę odpuściliśmy sobie tym razem.
Jelenia Góra - 221 m n.p.m. jest najwyższym wzniesieniem Nadleśnictwa Strzebielino. Ten teren ukształtował ustępujący lądolód skandynawski i jego wody roztopowe, pozostawiając liczne wąwozy, jary, pagórki i źródliska, które po części mieliśmy okazję zobaczyć. Pomimo, iż wieża widokowa ledwo co wyrasta od ziemi, to widoki z niej są godne całego poświęcenia i wspinaczki na sam szczyt. Roztaczają się stąd przepiękne widoki na pradolinę Łeby, oraz Redy. Różnica wzniesień pomiędzy dnem doliny a wierzchołkiem wynosi 170 m.
Kamienne Mosty zaś, to bardzo ciekawy ewenement, który na pierwszy rzut oka wygląda jak wysoki nasyp kolejowy. Jednak są to kamienne umocnienia drogi nad głęboko wciętym przepustem. Dokładna historia ich powstania i przeznaczenia jest nieznana, ale prawdopodobnie powstały w okresie międzywojennym, bądź na przełomie wieków. Mogły służyć komunikacji pomiędzy istniejącymi wtedy osadami, gospodarce leśnej lub udostępnieniu terenu do polowań.
Po serii męczących podjazdów w końcu doczekaliśmy się pięknego zjazdu. Na przetarcie trasy popędził Krzysiek, "puszczając heble i pełna para w dół". Tym oto sposobem udało mu się wykręcić ponad 50 km/h w ternie. Długo jednak się nie nacieszyliśmy "wiatrem we włosach". Tuż przed Paraszynem szlak znowu zaczął piąć się ku górze. Droga wiodła grząskimi koleinami, które po ostatnich opadach deszczu były trudno przejezdne. Na szczęście podjazd ten nie był już tak męczący jak poprzednie. Dojeżdżając do Porzecza i znajdującego się tu Młodzieżowego Schroniska "Łowcy Przygód" mieliśmy nadzieję, że uda nam się "zatankować" nasze bidony, do których od kilku dobrych kilometrów zawitało echo. Spragnieni i wyczerpani, niestety nie mieliśmy szczęścia, gdyż w schronisku nie było żywej duszy, a najbliższy sklep znajdował się w Strzebielinie Morskim, co zupełnie nie było nam po drodze. Gdybyśmy przemierzali pustkowie i byłaby to dla nas ostatnia szansa, z pewnością długo byśmy się nie zastanawiali. Ostatecznie jednak skorzystaliśmy z serdeczności tutejszych mieszkańców i zaspokoiliśmy nasze pragnienie krystaliczną wodą ze studni.
Z Porzecza skierowaliśmy się na Paraszyno. Chwilę uwagi poświęciliśmy również "Grupie Drzew", które objęte są ochroną oraz tzw. "schodom do lasu", których historia nie do końca jest mi znana. Podobno są one pozostałością po kiedyś istniejącej tam szkole.
Na dobrą sprawę to jest kluczowe miejsce również dla szlaku, który tuż za miejscem postojowym skręca mocno w prawo i zagłębia się w leśnej gęstwinie podążając wzdłuż kanału melioracyjnego do wartkiego nurtu rzeki Łeby. A mostkiem przeprawia się na drugi brzeg i za chwilę ponownie wspina się pod kolejne wzniesienia. Na szczęście, jak okaże się później, to ostatnie tak wyczerpujące podjazdy na tym odcinku szlaku. Kolejne przemierzyliśmy dopiero w Trójmiejskim Parku Krajobrazowym. Zacisnąwszy zęby ruszyliśmy na podbój kolejnych górek. Na szczęście po niespełna 2,5 km czekała na nas nagroda w postaci pięknej krętej drogi w dół, na której tym razem rozwinęli skrzydła Robert i Kuba, zostawiając mnie i Krzyśka daleko za sobą. Nie chcąc dokładać jakiejkolwiek energii do tego zjazdu pokonaliśmy go spokojnie, gdyż wiedzieliśmy, że na dole czeka na nas kolejny podjazd, tym razem wiodący kostką, która nie sprzyjała naszym nadgarstkom. Odcinek ten podlega pod zabytkową drogę, która również objęta jest ochroną ze względu na przedziwne formy rosnących tu dębów.
Po kolejnej dawce wysiłku dotarliśmy do "cywilizacji". W Barłominie w końcu udało nam się "dopaść" sklep, w którym uzupełniliśmy zapasy przed kolejną męcząco zapowiadającą się drogą. Przez najbliższe 8 km szlak wiódł spokojnym terenem, przedzierając się przez liczne pagórki. Był to bardzo dobry moment na odpoczynek, dlatego też pozwoliliśmy sobie na chwilę sielanki.
Za Przetoczynem przekroczyliśmy granicę Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego powoli zbliżając się do trzech jezior: Krypko, Pałsznik oraz Wygoda, które są objęte rezerwatem przyrody. Na jednej z krzyżówek szlak rozwidla się. Można tu odbić na Wejherowo lub kontynuować trasę w kierunku Trójmiasta. Nasza czwórka nie miała wyboru, w końcu jak powiedział jeden z naszych kolegów: "nie przyjechaliśmy tu dla przyjemności". Widząc wodę, zachciało nam się trochę popływać, w końcu na tę odrobinę przyjemności mogliśmy sobie pozwolić. Robert i Kuba, znając dobrze tę okolicę odradzili nam zatrzymywania się na pierwszych jeziorach, w kierunku których zmierzaliśmy. Dlatego wymarzony postój zrobiliśmy dopiero nad wodami jeziora Zawiat, do którego odbiliśmy nieco ze szlaku.
Wcześniejszy odcinek, wiodący leśnymi drogami oraz ścieżkami częściowo pokrywał się z oznakowanym na czerwono pieszym szlakiem Wejherowskim, który w tych okolicach jest bardzo malowniczy. W drodze do Leśniczówki Piekiełko odłączył od nas Robert, a po pokonaniu kolejnego odcinka również Kuba. Pomimo dużego zmęczenia, pozostaliśmy we dwójkę i muszę przyznać, mieliśmy już dość. Pomimo wcześniejszego postoju nad jeziorem i regeneracji sił, zjazd brukowaną drogą wzdłuż potoku Zagórskiej Strugi znacznie wpłynął na nasze zmęczenie i koncentrację. Dojechaliśmy do krzyżówki i ni stąd ni zowąd zgubiliśmy szlak. Patrząc na mapę, nic nie wskazywało na to, żebyśmy gdzieś zboczyli. Jak się okazało, dalej nasze przypuszczenia okazały się trafne, i choć przez kilka kilometrów nie było żadnych oznakowań, nie przejmowaliśmy sie tym. Po prostu, po wycince drzew nikt nie wpadł na pomysł by poprawić oznakowanie szlaku; bo po co...
Po przekroczeniu leśnych granic miasta Gdyni z oznakowaniem szlaku było jeszcze gorzej. Pojedyncze oznaczenia pojawiły się w okolicy Rezerwatu Przyrody Cisowa, ale przy tak wijącej się drodze i licznych krzyżówkach myśleliśmy, że zaraz szlag nas trafi. Sporo czasu straciliśmy na nawigowanie. W ruch poszła nie tylko mapa, ale i kompas. Na odcinku między Leśniczówką Cisowa, a Zwierzyniec oznaczenia szlaku były naprawdę ubogie, a jak w ogóle były to na boku drzew - zupełnie niewidoczne dla przemierzających szlak rowerzystów. Czyżby Gdynia wszystkie pieniądze wydała na pobudowanie nowych leśnych wiat, a nie starczyło już na puszkę farby? ... o przepraszam, zbliżając się do centrum, gdzie pojawiły się pierwsze "leśne przystanki", nagle jak na zawołanie stare, prawie już niewidoczne oznaczenia szlaku przybrały nowy piękny niebieski ton. Szkoda tylko, że na tak niewielkim odcinku! Za Leśniczówką Witomino wszystko wróciło do "normy", czyli szukanie oznakowań niczym "igły w stogu siana". Ehhh, na szczęście kolejne odcinki Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego znamy już jak własną kieszeń, więc nie musieliśmy skupiać się na oznakowaniu trasy w terenie. Co jakiś czas jednak zerkaliśmy, czy aby nie "pociągnięto" go w innym kierunku.
27
Po przekroczeniu granicy z Sopotem, aż po koniec szlaku w Gdańsku Oliwie oznaczenia szlaku były dobre, gorzej nastomiast było z naszą kondycją. Niby do celu pozostało niewiele kilometrów, ale to był najtrudniejszy odcinek do pokonania. Opadnięte od wysiłku powieki podniosły się, niczym gotowe do boju ,dopiero po osiągnięciu korony Trójmiejskiego PK, czyli Drogi Nadleśniczych. W końcu ożyliśmy i o resztkach sił dotarliśmy do Wzgórza Pachołek. Na wieży przybiliśmy sobie "piątkę", bo udało się nam zrealizować plan przebycia szlaku, o którym w ostatnim czasie sporo rozmawialiśmy. Tym miłym akcentem udaliśmy się w dół do ul. Tatrzańskiej, gdzie zakończyliśmy ponad 100 km niebieski szlak z Lęborka do Gdańska.
Podsumowanie:
Rowerowy szlak oznakowany kolorem niebieskim, wiodący z Lęborka do Gdańska, to całkiem "ciekawy kąsek" szczególnie dla osób o dobrej kondycji. Na ponad 100 km swej długości pokonuje liczne, miejscami dość trudne wzniesienia, które niejednemu, nawet wprawionemu rowerzyście dadzą ostro w kość. Szlak oczywiście można pokonać w odcinkach, tak jak robiliśmy to w poprzednich latach. Pokonanie go ciągiem to dobry trening wydolnościowy. Nam, wraz z postojami, udało się go zrealizować w 9 godzin.
Statystyki naszej trasy:
Dystans: 100,5 km.
Czas jazdy z postojami: 9h
Czas jazdy bez postojów: 7h42min
Prędkość średnia wliczając postoje: 9,82 km/h
Prędkość średnia bez postojów: 14,12 km/h
Przewyższenie: 130,28
Do realizacji trasy wykorzystaliśmy mapę "Dziedzictwo Kulturowe Północynych Kaszub" grupy CartoMedia, która wchodzi w skład wydawnictwa Eko-Kapio.pl
Relacja pochodzi ze strony Grupy Rowerowej 3miasto
Dołącz do ludzi pozytywnie zakręconych
O naszych inicjatywach, rajdach i wycieczkach dowiesz się regularnie odwiedzając naszą stronę internetową lub wpisując się na listę sympatyków. Jeśli chcesz być na bieżąco informowany co organizujemy, napisz do nas e-mail: gr3miasto@gmail.com
O naszych inicjatywach, rajdach i wycieczkach dowiesz się regularnie odwiedzając naszą stronę internetową lub wpisując się na listę sympatyków. Jeśli chcesz być na bieżąco informowany co organizujemy, napisz do nas e-mail: gr3miasto@gmail.com
Autor relacji: Tomasz Kmieć [GR3miasto]
Opracował:
Parametry trasy
- Region Trójmiasto i okolice
- Długość trasy 102 km
- Poziom trudności średni
Znajdź trasę rowerową
Miejsca
Zobacz także
Szlak Rowerowy R64 zostanie zlikwidowany
11 lutego 2019
(27 opinii)
Szlaki rowerowe Wdzydzkiego PK
19 grudnia 2018
(27 opinii)
Opinie (36) 5 zablokowanych
-
2011-09-01 10:31
No no no... (1)
Fajna trasa - takie Kaszebe Enduro ;) Jakbym wtedy był w 3mieście, to z chęcią bym dołączył! Wypych na Kaszubskich szlakach często się nie zdarza, fajnie, fajnie! :)
- 22 0
-
2011-09-01 13:38
dobra Panie, weź przyjedź, to gdzieś pojedziemy
- 0 1
-
2011-09-01 10:44
zazdroszczę :) (2)
Super relacja. Kusił mnie strasznie ten wypad, ale pewnie odpadłabym po którejś konkretniejszej górce. Teraz trzeba się ostro zabrać za łapanie formy i następnym razem już sobie nie odpuszczę :) pzdr!
- 19 0
-
2011-09-02 00:48
Dla chcącego nic trudnego :) (1)
Jak najbardziej zapraszamy na nasze następne wycieczki. Skoro kusił nasz wypad było trzeba przyjechać i spróbować :) Poddający się - nigdy nie wygrywa, a wygrywający - nigdy się nie poddaje. Głowa do góry damy radę !
- 3 0
-
2011-09-02 11:15
zgadza się Tomku
trzeba sobie podnosić poprzeczkę. jakoś dałam rade (ledwo, pod ostatnie górki w drodze powrotnej;) nie odpaść na rajdzie na j. Głębokie. Ale wiem, że jakbyście jechali swoim tempem to było by dużo ciężej. Co nie zmienia faktu, że kiedyś sie z Wami wybiore na nie-lightowy wypad i najwyżej sie pożegnamy gdzieś na szlaku:)
- 0 0
-
2011-09-01 12:09
można by to podpiąć pod szlak św. Jakuba, w Lęborku jest sanktuarium (2)
Kościół mógłby to promować i zrobić z tego wspaniałą inicjatywę, w Hiszpanii i Europie jak wiadomo coraz bardziej popularne jest pielgrzymowanie do Santiago de Compostela, do Grobu Św. Jakuba, również na rowerach.
- 6 8
-
2011-09-01 12:39
Jakiś czas temu natknąłem się właśnie na szlak, o którym piszesz...
...szlak św.Jakuba z Sianowa, przez Lębork do Smołdzina. Bardzo ciekawy pomysł, ale wydaje mi się, że to trasa przynajmniej na weekend, jak nie więcej. Jak będziemy mieli wolny weekend, to być może jeszcze w tym roku kalendarzowym udamy się nim w trasę.
- 1 1
-
2011-09-01 13:50
W sprawie szlaku "Św.Jakuba" proszę o kontakt mailowy
Redaktor działu rowery
- 1 1
-
2011-09-01 12:19
świetna relacja (1)
z równie świetnej wyprawy, choć jak widać na zdjęciach nie było łatwo:P satysfakcja z przebytych kilkudziesięciu kilometrów na pewno rekompensuje wysiłek włożony w przejazd tej trasy. Nawet nie wiedziałam, że jest tyle miejsc wartych zobaczenia:) pozdr. i gratuluję!
- 9 0
-
2011-09-01 12:43
Masę jest pięknych miejsc, czy to na świecie, czy tu niedaleko od domu.
Chęć ich zobaczenia zależy jednak od nas samych.Moim zdaniem, jak na co dzień nie mamy możliwości na dłuższy odpoczynek, to warto wybrać się choć tu, gdzieś blisko. Nie trzeba pokonywać tysiące kilometrów by świetnie się bawić i przeżyć przygodę. Sporo ciekawych miejsc mamy w zasięgu ręki. Dlatego też czy to w dzień powszedni, czy weekend, zapraszam na wycieczki rowerowe i nie tylko z Grupą Rowerową 3miasto.
- 4 0
-
2011-09-01 12:38
Oznakowanie "niebieskiego" w okolicy Gdyni jest skandaliczne
Ta relacja jedynie potwierdza moje spostrzeżenia, że oznakowanie niebieskiego szlaku w okolicy Gdyni jest skandaliczne. Bez dobrej mapy to jazda po omacku. Jak czytam, jaki to problem dla magistratu, dobrze oznakować szlak, to ręce opadają. Co mi po nowej wiacie na szlaku, kiedy nie mogę do nie nim trafić? Gratuluję dobrego opisu i wrażeń! Czekam na kolejne.
- 17 0
-
2011-09-01 12:43
Pytanie do autora lub innych bywalców :) (10)
Chodzi o czas przejazdu. Ciekawa jestem, czy umiarkowanie sprawni turyści w wieku 50+ są w stanie pokonać tę trasę jednego dnia, czy też powinni zaplanować nocleg, albo dwa. Zaznaczam, że nie chodzi mi o ambitny wyczyn: dać radę i paść, tylko o prawdziwą przyjemność. A jeśli nocleg, to gdzie? Namiot? Agroturystyka?
- 11 0
-
2011-09-01 12:58
Lepiej rozłożyć trasę na 2 dni... (3)
Zanim wybierzecie się państwo tym szlakiem, proponuję zaopatrzyć się w porządną mapę. My korzystaliśmy z mapy pt. "Dziedzictwo Kulturowe Północynych Kaszub" grupy CartoMedia, która wchodzi w skład wyd.Eko-Kapio. (link podany jest w relacji). Ponad 100-km trasa jeśli chciałoby się nią wybrać np: rowerem trekkingowym z sakwami, jadąc spokojnym tempem ok.10-15 km/h, doliczając do tego postoje w ciekawych, opisanych przez nas miejscach, to zdecydowanie 1 dzień to z mało. Z noclegami na tej trasie nie powinno być większych problemów. Wiem, że spokojnie można by je znaleźć w Porzeczu w Młodzieżowym Schronisku "Łowcy Przygód", czy nieco dalej we wsiach Barłomino lub Milwino. Kwatery agroturystyczne widziałem również nieco bliżej granicy Trójmiejskiego PK, czyli w Przetoczynie lub nad jeziorami w miejscowościach: Nowy Dwór Wejherowski, Zbychowo, Bieszkowice.
- 6 1
-
2011-09-01 13:04
(2)
Bardzo dziękuję :) Złota polska jesień sprzyja takim wyprawom: upał już nie męczy. Byle nie lało. Trzeba będzie spróbować.
- 5 0
-
2011-09-01 13:11
Powyższy szlak jest bardzo malowniczy, choć nie należy do najłatwiejszych...
...jeśli na rozgrzewkę wolą państwo inne ciekawe szlaki rowerowe w okolicach Trójmiasta zapraszam do zapoznania się z informacjami zawartymi w dziale Turystyki Portalu Trojmiasto.pl "na rowerowym szlaku".
- 3 1
-
2013-08-21 13:03
To czy to jest do przejechania, zależy od kondycji
100km z prędkością 10-15 km/h to jest 7 godzin na siodełku! Jeśli ktoś nieprzygotowany nawet da radę jednego dnia wysiedzieć te 3 godziny, to drugiego będzie ciężko. Sądzę, ba mam pewność, że dla osoby 50+ warto porywać się na dystanse 2x większe niż robi się na co dzień (tzn, co najmniej raz w tygodniu jeździ się po 25 km na raz, to można sobie pozwolić na wyprawę 50-60 km dziennie).
Tak prosto z fotela, albo, gdy ma się doświadczenia w jeżdżeniu na pocztę, to bym nie radził.
Natomiast aktywna ruchowo osoba 50+ spokojnie da radę. Na mój rozum, pani Kira nie ma świadomości swoich możliwości (bo pyta), a z tego wynika, że raczej nie powinna się rzucać na duże dystanse, bo potem wszystko będzie bolało. Szczególnie w naszym wieku trzeba się stale utrzymywać w formie, a budować ją powoli. To już nie te lata, gdy się miesiąc piło piwko i imprezowało, po czym zaliczało się 250km :)- 1 0
-
2011-09-01 14:32
2011-09-01 12:43 Pytanie do autora lub innych bywalców (5)
a co to znaczy 50+??? jak nic cale zycie nie robiles a tylko piwsko zlopales to i tydzien ci za malo!!! jak masz forme i cwiczysz regularnie min 3 rzy x w tygodniu po 1h to zdazysz wrocic z powrotem tego samego dnia.
- 1 16
-
2011-09-01 16:51
Pewnie Ty wróciłeś... ...myślami w swojej wyobraźni ;) (3)
Widać na starość człowiek dziecinnieje ;)
- 6 0
-
2011-09-02 00:39
Jasne że sie da ! (2)
Oczywiście że się da przejechać ten szlak w jeden dzień. Nie trzeba na to żadnych noclegów. Jedynie co trzeba mieć to silną motywację i wytrwałość a na pewno każdy da radę. Naprawdę polecam ten szlak co do widoków, ale nie zapominajcie mapy ! miejscami masakra...
- 1 0
-
2011-09-02 07:32
Turystycznie z sakwami? Wątpię!
Tu nie chodzi o napieranie ile sił w nogach, a bardzo spokojną jazdę!Poza tym rower obciążony sakwami. W terenie czymś takim nie poszalejesz.W takim przypadku zdecydowanie posłuchałabym Pana Krzysztofa.Ale dziękuje za dobre chęci i motywacje.Do zobaczenia na szlaku.
- 2 0
-
2013-08-21 13:21
Ale kolega 60-latek napisał tam i z powrotem.
Zresztą nawet w jedną stronę, bez przygotowania, na samej ambicji i motywacji dadzą radę tylko twardziele, a przyjemności nie będzie żadnej. Przy większych dystansach, to trzeba uwzględniać też czas na siodełku, nie tylko dystans. Nawet jadąc 10 km/h, jak się jedzie przez 10 godzin, to może być mordęga.
Oczywiście spotkałem kiedyś staruszka, który opowiadał, że we wrześniu 1939 przeszedł na piechotę w pełnym rynsztunku w ciągu doby 100km. Miał motywację.
Nam pięćdziesięciolatkom, nawet jak się na rowerach zarzynamy, to musi pikać w głowie, że zakończenie wycieczki na SOR nigdy nie jest wesołe. Gdy mieliśmy po 25 lat, to wysiadały albo mięśnie, albo płuca i wtedy się pedałowało na ambicji. Serce nie istniało, po prostu musiało pompować zgodnie z zapotrzebowaniem i kto by się nim przejmował :)
Ja sobie pod większe górki śpiewam:
"mama i tata mówią mi, synu masz lat 53!"- 2 0
-
2013-08-21 13:12
Tam i z powrotem?
Do i z Lęborka po lesie? 100km tam i 100 z powrotem? Po lesie, a szczególnie w TPK więcej jak 22-25km/h średniej się nie zrobi, a na dystansie 200 km, to raczej będzie jeszcze mniej. To wychodzi 8-10 godzin ambitnego pedałowania. Przy ćwiczeniach 3x tygodniowo po 1 h? Czyli przy doświadczeniu jednogodzinnej jazdy. Osobiście nie wierzę, choć sam jestem 50+ i zaliczałem już w tym roku 130 km po szosie (Gdańsk-Wejherowo-Krokowa-Swarzewo-Darżlubie-Wejherowo-Gdańsk), czy 120 na KR. W to, że się da te 200 km po lesie zrobić w naszym wieku, to może uwierzę, ale trenować trzeba nieco ambitniej :)
- 2 0
-
2011-09-01 15:37
l Lębork ma piękne okolice (1)
Ja właśnie poznaje ten teren pierwszego etapu szlaku,ta niesamowita masa dróg leśnych ,fajne, zachęcam wszystkich. mam taki projekt żeby zrobić takie małe drogowskazy strzałki z kawałka deszczułki i umieścić je w różnych miejscach,np.w LUbowidzu do dąbrówki 3 km itd. jakby każdy się do tego przyłączył by była fajna sieć dróg leśnych i może to by przyciągneło turystów.
- 5 4
-
2011-09-01 16:54
Jakby tak każdy zaczął przybijać jakąś deszczułkę, to tu, to tam
to dopiero mielibyśmy w tym naszym kraju niezły bajzel. Oznakowanie szlaków zostaw jednak tym, którzy się na tym znają.
- 3 1
-
2011-09-01 22:10
(3)
Witam. Przejechałem cały szlak w ubiegłym roku, ale dopiero za drugim podejściem - faktycznie, kawałek za Lęborkiem oznakowanie jest takie sobie i w efekcie za pierwszym razem za Karczemkami Młynem zgubiłem się troszkę i wróciłem do Lęborka, za drugim razem byłem czujniejszy:) Można przeprowadzić małe modyfikacje trasy i zahaczyć o Wąwozy Paraszyńskie i Jelenią Górę, a po dojechaniu do dworku w Paraszynie odbić w stronę punktu widokowego nazywanego przez miejscowych Na Bonanzie, ale ostrzegam, podjechać się nie da, trzeba rower wepchnąć na szczyt. Rozczarowało mnie oznakowanie szlaku w okolicy jeziora Krypko - rzadkie i mało czytelne. Generalnie jednak uważam, że szlak jest dość atrakcyjny, choć ciężki, pamiętać jednak należy, że odcinek między Lęborkiem a Przetoczynem nazywany jest "Kaszubskimi Bieszczadami".
- 3 0
-
2011-09-02 00:02
Kolego, czy Ty w ogóle czytałeś ze zrozumieniem powyższą relację? (2)
Autor wspomina i o beznadziejnie oznakowanym szlaku i o dodatkowych atrakcjach, czyli miejscach godnych uwagi. Wąwozy Paraszyńskie to nic innego jak właśnie "Kamienne Mosty", a punkt widokowy zwany przez tubylców "Na Bonanzie", to właśnie Jelenia Góra.
- 4 1
-
2011-09-02 15:28
(1)
Kolega po prostu zna okolice, w odróżnieniu od dyskutanta."Kamienne Mosty" (czyli po prostu typowe umocnienie skądinąd malowniczej stokówki przy przejściu przez jar) leżą zdecydowanie na południe od Wąwozów Paraszyńskich, a "Bonanza" ze swoją wieżą widokową leży na drugim końcu "grzbietu", ładny kawałek drogi od Jeleniej Góry. Proponuję zerknąć choćby na mapę Lasów, ewentualnie w opis szlaków pieszych Nadleśnictwa StrzebielinoPrzy okazji - nie przesadzajmy z tym, że Bonanzy podjechać się nie da ;) Górny odcinek to bardzo ładny kawałek podjazdu do powalczenia jeśli tylko na ścieżce akurat piachu nie wypłukało.I na koniec - niebieski szlak się nie kończy na Pachołku, ale ciągnie się dalej do Złotej Karczmy, zaliczając po drodze jeszcze 2 solidne podjazdy. Ale i tak szacun za dociągnięcie szlakiem aż do Oliwy, kupa podjazdów i luźna miejscami nawierzchnia mocno daje w kość.Odcinek od jeziora Krypko do Gdyni to stary szlak nadleśnictwa Wejherowo-Gdynia, oznakowany henhen dawno temu, do tego tylko w jednym kierunku (!). Stąd też oznakowanie na tym odcinku jest wyraźnie gorsze, a jadąc od strony Gdyni nie widać go wcale.
- 2 0
-
2011-09-02 17:41
Dzięki kolego za uzupełnienie
Chyba coś mi się pochrzaniło;(Jak spojrzałem na mapę to mi kopara opadla. Musze uzupełnić moje braki i wybrać sie w koncu w teren, bo od siedzienia przed kompem mózg mi sie przegrzewa;-/
- 2 0
-
2011-09-02 07:22
kolejna "polska paranoja" (1)
to najlepiej oddaje stan oznakowania szlaków jak i dróg w RP...
- 5 1
-
2011-09-02 07:44
Coś w tym jest...
...ale zamiast siedzieć w domu i gapić sie w pudło osobiscie wole podróżować. Czy to autem, czy rowerem czy pieszo. Szlaki są różne, jedne zadbane inne nie. Jedne przyciągają turystów, dzieki czemu mozna o nich mówić że są dobrymi produktami lub wizytówkami regionu, o innych mało kto, a nawet nikt nie słyszał. Podobnie jest i z tym szlakiem. Mało kto o nim wie... a szkoda! W Polsce niestety pokonywanie szlaków dopiero raczkuje, najgorsze jednak ze ich zarządcy najczęściej myślą jedynie by szlak oznakować, ale nie dbają w ogóle o jego utrzymanie / odnowienie. I to można nazwać "polską paranoją".
- 4 0
-
2011-09-02 19:06
Gdynia XXI w
Gratuluję kondycji.I przetarcia trasy.Myślę ,że teraz będzie po tych uwagach tylko lepiej.I jak z relacji wynika gdyńska jakość to nie krytykanctwo wiecznych malkontentów tylko niestety trwała przypadłość z nadmiaru "Pijaru" przy zaniedbaniu pracy organicznej.
- 7 1
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Porady rowerowe
Sprytne i tanie sposoby dbania o rower
6 marca 2024
(85 opinii)
2 tys. zł mandatu za jazdę w słuchawkach?
5 września 2023
(230 opinii)
Szlaki rowerowe
Znajdź trasę rowerową
Ogłoszenia.trojmiasto.pl
Sprzedam rower
500 zł
Unibike Roxi
750 zł
FilmyTurystyka rowerowa
Bieszczady Północy na rowerze
20 marca 2024
(53 opinie)
Pytają rowerzystów. Potem inwestycje
2 marca 2024
(75 opinii)
Pojezierze Kaszubskie jesienią na rowerze
16 listopada 2023
(39 opinii)
Górne tarasy leśne na rowerze
11 września 2023
(44 opinie)