Szlak im. Wincentego Pola wokół Wyspy Sobieszewskiej

Krzysztof Kochanowicz

2 lipca 2007 (artykuł sprzed 16 lat)

Opinie (14)

aktualizacja: godz. 10:37 (2 lipca 2007)

Najnowszy artykuł na ten temat Będzie nowy szlak w Trójmiejskim Parku Krajobrazowym

Prawie całą Wyspę Sobieszewską można objechać szlakiem rowerowym im. Wincentego Pola (oznaczonym kolorem niebieskim). Trasa liczy 24 km i prowadzi przez większość turystycznych atrakcji wyspy. Jednak czy jest on godny polecenia innym rowerzystom?

Z pewnością warto przejechać się odcinkiem południowym z Sobieszewa do Przegaliny, biegnącym wzdłuż Martwej Wisły. Odcinek północny zaś, wiodący przez las, też byłby niczego sobie, gdyby nie ten "cholerny" piach.

Zacznijmy jednak od początku. W niedzielę postanowiliśmy urządzić sobie mały spontaniczny wypad i mimo, że Wyspę Sobieszewską zjechaliśmy już wzdłuż i wszerz, za dnia i w nocy, oraz we wszystkie cztery pory roku, uznaliśmy, że został nam jeszcze do zrobienia wytyczony jakiś czas temu szlak rowerowy im. Wincentego Pola. Korzystając z okazji zahaczyliśmy o lewy kraniec wyspy przedzierając się kamienną groblą pomiędzy rezerwatem "Ptasi Raj" a Martwą Wisłą. Jednak ten odcinek, pokonany z własnej ciekawości z rowerami na plecach w naszej relacji pominiemy.

Objazd wyspy zaczęliśmy od północno-zachodniej strony, więc ze szlakiem im. Wincentego Pola zetknęliśmy się tuż na granicy rezerwatu "Ptasi Raj" w Górkach Wschodnich. Początek jazdy przez las był w miarę przyjemny, jednak po 2-3 km zaczęły się piachy, którymi do końca tego odcinka, czyli prawie do granic rezerwatu "Mewia Łacha" wlekliśmy się niczym żółwie. Po drodze tylko las, las... i krwiożercze komary, które doprowadzały nas do szału.

Wyznaczony tędy szlak rowerowy prawie w całości pokrywa się z zielonym pieszym szlakiem Wyspy Sobieszewskiej, który na rower najlepiej nadaje się chyba zimą, gdy piach jest nieco zmrożony. Ten beznadziejny leśny odcinek doprowadził nas do Świbna, gdzie odetchnęliśmy z ulgą wskakując na drogę asfaltową.

Od Świbna szlak był już znacznie przyjemniejszy, nie tylko ze względu na podłoże, lecz także krajobrazy. Stąd też kierując się oznaczeniami szlaku udaliśmy się do Przegaliny, gdzie znajdują się zabytkowe śluzy między Wisłą Martwą, a Przekopem Wisły. Pierwsza śluza - południowa - została oddana do użytku w 1980 r., druga zaś - północna - z 1895 r. zaczęła funkcjonować wraz z ukończeniem Przekopu Wisły. Dawniej spławiano nią drewno do Gdańska.

Z Przegaliny szlak wiedzie bardzo rzadko uczęszczaną przez pojazdy drogą asfaltową (ul. Przegalińską) wzdłuż brzegu Martwej Wisły, aż do Sobieszewa. Ten odcinek z pewnością jest o wiele przyjemniejszy, niż ten po drugiej stronie wyspy, wiodący piaszczystą drogą przez las. Jadąc nim przypomniały mi się zeszłoroczne wakacje rowerowe w Holandii, gdzie większość tras rowerowych wygląda podobnie. Z jednej strony kanał, tu akurat Martwa Wisła, z drugiej piękne krajobrazy: pola uprawne, a w oddali gospodarstwa rolne.

Zmierzając w kierunku Sobieszewa warto po drodze odbić nieco ze szlaku (w prawo w ul. Winiecką) i zobaczyć eklektyczny dworek o romantycznej bryle z końca XIX w., a kilkaset metrów dalej choć na chwilę zatrzymać się przy neorenesansowym domu z 1906 r., w którym w czasie II wojny światowej znajdował się szpital polowy. Dziś należy on do Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi.

I tak oto nasz spontaniczny niedzielny wypad na szlak rowerowy im.Wincentego Pola wokół Wyspy Sobieszewskiej dobiegł końca. Wystarczyło tylko dotrzeć jeszcze do Gdańska.
Zatem dojazd i powrót do Gdańska to: 34 km, zaś szlak: 24 km, razem = 58 km

Autorzy relacji i zdjęć: Frans & Dropi (GR3miasto)

Na prośbę autorów relacji redakcja Portalu Rowerowego Trójmiasta będzie usuwać wszystkie opinie nie związane z tematem. Zatem jeśli znacie przebytą przez nas trasę, odwiedzone miejsca i chcielibyście coś dodać czego nie ujął autor relacji, podzielcie się własnymi doświadczeniami. Będą one z pewnością bardzo przydatne tym, którzy będą chcieli powtórzyć tą trasę lub ułożyć własną na jej podstawie

Krzysztof Kochanowicz

Parametry trasy

Region Trójmiasto i okolice
Długość trasy 58 km
Poziom trudności średni

Znajdź trasę rowerową

Miejsca

Grupa Rekreacyjna 3miasto Chwaszczyno, Chopina 13
5.8 Imprezy - organizacja, animacje 1 miejsce

Opinie (14) 1 zablokowana

Sortowanie
- Od najstarszych
- Od najnowszych

Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2008-06-08 00:36

sugestia modyfikacji ścieżki

Ustawa o Ochronie Przyrody (USTAWA z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, Dz. U. z dnia 30 kwietnia 2004 r.) w art. 15 ust. 1 wylicza zakazy obowiązujące w rezerwa-tach, m.in.:
pkt 6) użytkowania, niszczenia, umyślnego uszkadzania, zanieczyszczania i dokonywania zmian obiektów przyrodniczych, obszarów oraz zasobów, tworów i składników przyrody; (np. wydmy – dopisek nasz)
pkt 15) ruchu pieszego, rowerowego, narciarskiego i jazdy konnej wierzchem
pkt 18) ruchu pojazdów poza drogami publicznymi

Dlatego trasy nie powinny obejmowac rezerwatów Ptasi Raj i Mewia Łacha. To nie jest czcza biurokratyczna fanaberia, tylko być albo nie być dla lęgnących się tam ptaków.
Pozdrawiam
Szymon

Szymon
15 lat
- 2 0
Twoja opinia

Zmień treść

Ustawa o Ochronie Przyrody (USTAWA z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, Dz. U. z dnia 30 kwietnia 2004 r.) w art. 15 ust. 1 wylicza zakazy obowiązujące w rezerwa-tach, m.in.: pkt 6) użytkowania, niszczenia, umyślnego uszkadzania, zanieczyszczania i dokonywania zmian obiektów przyrodniczych, obszarów oraz zasobów, tworów i składników przyrody; (np. wydmy – dopisek nasz) pkt 15) ruchu pieszego, rowerowego, narciarskiego i jazdy konnej wierzchem […] pkt 18) ruchu pojazdów poza drogami publicznymi […] Dlatego trasy nie powinny obejmowac rezerwatów Ptasi Raj i Mewia Łacha. To nie jest czcza biurokratyczna fanaberia, tylko być albo nie być dla lęgnących się tam ptaków. Pozdrawiam Szymon
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2009-07-18 16:13

Witam. Wczoraj wybrałem się na ten szlak, do samej wyspy dotarłem promem, kursuje do końca wakacji, 15 złotych, a rejs jest dość ciekawy, widać nasze miasto z innej niż zwykle perspektywy, gdyby ktoś był zainteresowany, to szczegóły na stronie ZKM Gdańsk. Południowa część szlaku faktycznie bardzo przyjemna, ruch niewielki, budynki ciekawe, przy śluzie w Przegalinie można dojechać do samego brzegu Wisły, tylko hałda fosfogipsów trochę psuje krajobraz. Część północna to rzeczywiście spory wycisk, zwłaszcza przy takim upale jak wczoraj - dodatkowo zachciało mi się dotargać rower plażą do samej Mewiej Łachy i popatrzeć na Wisłę u samego ujścia. Powrót z wyspy zrobiłem już drogą tradycyjną - i tu niemiła niespodzianka, na odcinku od przepompowni w Przejazdowie do Olszynki, tym wyłożonym płytami yumbo, minęło mnie ok. 30 samochodów, musiałem kilka razy zjeżdżać w trawę. Domyślam się, że ten ruch jest spowodowany korkami na Elbląskiej, ale przecież to jest szlak rowerowy. Cały urok tego odcinka prysnął, kiedyś można było tam jechać i jechać i nie spotkało się żywego ducha, a co dopiero samochód. Czy naprawdę nie ma ucieczki od tego blaszanego badziewia? Pozdrawiam rowerową brać.

Mariusz
14 lat
- 4 0
Twoja opinia

Zmień treść

Witam. Wczoraj wybrałem się na ten szlak, do samej wyspy dotarłem promem, kursuje do końca wakacji, 15 złotych, a rejs jest dość ciekawy, widać nasze miasto z innej niż zwykle perspektywy, gdyby ktoś był zainteresowany, to szczegóły na stronie ZKM Gdańsk. Południowa część szlaku faktycznie bardzo przyjemna, ruch niewielki, budynki ciekawe, przy śluzie w Przegalinie można dojechać do samego brzegu Wisły, tylko hałda fosfogipsów trochę psuje krajobraz. Część północna to rzeczywiście spory wycisk, zwłaszcza przy takim upale jak wczoraj - dodatkowo zachciało mi się dotargać rower plażą do samej Mewiej Łachy i popatrzeć na Wisłę u samego ujścia. Powrót z wyspy zrobiłem już drogą tradycyjną - i tu niemiła niespodzianka, na odcinku od przepompowni w Przejazdowie do Olszynki, tym wyłożonym płytami yumbo, minęło mnie ok. 30 samochodów, musiałem kilka razy zjeżdżać w trawę. Domyślam się, że ten ruch jest spowodowany korkami na Elbląskiej, ale przecież to jest szlak rowerowy. Cały urok tego odcinka prysnął, kiedyś można było tam jechać i jechać i nie spotkało się żywego ducha, a co dopiero samochód. Czy naprawdę nie ma ucieczki od tego blaszanego badziewia? Pozdrawiam rowerową brać.
Regulamin dodawania opinii