BikeBoard Maraton, Bydgoszcz 16.05.2004

22 maja 2004 (artykuł sprzed 19 lat)

Opinie (4)

Niedziela 16 maja

4 rano - budzę się punktualnie, moment później dzwoni budzik, 20 minut później sygnał od Wojtka Szymczaka, znak, że on też się obudził. Lekkie śniadanko, zbieram przygotowane poprzedniego dnia wszystkie rzeczy na wyjazd w jedno miejsce i wychodzę przed dom, wrzucam rzeczy do bagażnika, przygotowuję rower do wrzucenia na dach.

5 rano, po kolei pojawiają się towarzysze przygody - ta część Sopot Killers, która jedzie razem: Wojtek Jegliński, Wojtek Szymczak i Wojtek Mocarski. Pół godziny, wszystko spakowane - jedziemy. Koło wpół do dziewiątej zjawiamy się na rynku w Bydgoszczy, odbieramy numery startowe i inne drobiazgi oraz chipy. Pierwsze zaskoczenie - nie ma reklamówek - wszystko dostaję w garść, a odbieram komplet dla 2 osób. Wrrrrr!

Zajeżdżamy do Myślęcinka w okolice startu ostrego, wyciągamy kuchenkę gazową i przygotowujemy na spokojnie śniadanko - przygotowany poprzedniego dnia makaron z sosami i mięsem podgrzewamy i wsuwamy smaczne, pożywne śniadanko. Potem spokojnie zdejmujemy rowery, przypinamy numery i chipy, przebieramy się i na spokojnie zaczynamy się rozgrzewać. Spotykamy znajomych i rozmawiając spokojnie czekamy na przyjazd przejazdu rowerowego - Bike Parady. Po przyjeździe zajmujemy miejsca. Udało mi się zając dość dobre miejsca z przodu, widzę Altasa, Jarasa, jest Tomasz Wienskowski, kawałek z tyłu Robert Zembroń. Szymon Ciarkowski zajął miejsce gdzieś z tyłu - dowiaduję się od Slasza. Patrzę dookoła, sporo znajomych twarzy. Słyszę, że pierwsza 100 z zeszłego roku ma iść do przodu. Widzę, że ludzie z niższymi numerkami ruszają się i przesuwają do przodu, Tomek też rusza. Patrzę na mój numerek - 29. Pójdę i ja!

Chwilowe zamieszanie, nie ma jak się wbić, start się przedłuża, w końcu zajmuję najlepsze miejsce, jakie kiedykolwiek udało mi się zająć na starcie. Tuż za Mirkiem Bieniaszem i Rafałem Iwanem w drugim rzędzie, obok Karola z Bydgoszczy (znanego mi do tej pory tylko z rowerowej grupy dyskusyjnej). Fotografowie robią zdjęcia -załapię się na fotki z czołówką. Fajnie! Kawałek dalej są jednak zarówno inni zawodnicy z Kellysów, Lotto, Śnieżka, Baszta Bytów, WD40, Legionu i innych klubów i stowarzyszeń. Obsada jest bardzo mocna, jak bardzo ma się jednak okazać później.

W końcu ruszamy. Tempo rozkręca się do 40-45-50 km/h. Na początku staram się jechać tak jak czołówka, jednak trochę z mniejszym zrywem, żeby nie zakwasić nóg. "Powoli" czołówka odjeżdża mi, widzę ją jednak na horyzoncie. Tak przez kilka kilometrów, jednak chyba na 5 kilometrze, na wąskiej ścieżce wstążka znakująca drogę okręca się pod wpływem wiatru i chwyta mnie na rękę. OTB i leżę, lekko zdezorientowany. Rzucam wiązankę, wstaję, obracam kierownicę z powrotem o 180 stopni i ruszam... Zatrzymuję się jednak zaraz, bo muszę poprawić linki i tylną przerzutkę, bo biegi nie chcą wskakiwać jak trzeba. Próbuję jechać lewą stroną, zarywam się w piachu. W sumie przez tą chwilę wyprzedza mnie jakieś 70 osób, albo i więcej. Nerwy mi puszczają, bo tracę kontakt z tymi najmocniejszymi. Zaciskam zęby i po ponownym włączeniu się do pędzącego potoku zawodników staram się nadrabiać.

Zaczynam cisnąć, jadę pełnym obrotem. W zasadzie blat i 5-6 koronka na kasecie a na budziku minimum to 34. Po chwili wyprzedzam tych znajomych, którzy ostatni mnie minęli: Zeba, Slasza, Leszka. Potem w zasadzie dużą cześć drogi to mam jako białą plamę. Nie wiem czy ktoś mnie wyprzedzał. Chyba nie. Głównie jazda po asfalcie, ubitym gruncie, piachach, drogach leśnych i polnych.

Pierwszy zjazd po szutrze i zakręt najpierw w lewo potem w prawo i... na budziku wszyscy mają koło 50 km/h a mnie znosi coraz bardziej w lewo do rowu... Mocno zwalniam hamując pulsacyjnie i balansując ciałem, prawie się zatrzymuję, ale 5 cm od krawędzi. Z tego o słyszałem ktoś to złamał potem rękę, nasz Wojtek M. też zaliczył rów. Zero informacji o niebezpiecznym zakręcie. Dalej zasuwam - cały czas pulsuje żyła na czole w rytm bijącego serca, a ja myślę o przygotowaniu do tego maratonu i widzę popełnione błędy. Opony tylnej nie czuję dobrze (pierwszy raz założona na ten maraton) i na zjazdach początkowo po prawie zaliczeniu roweru zjeżdżam do pewnego momentu wolniej (później wyczułem już oponę, ale i tak nie była dobra na to podłoże). Napój mam kupiony w przeddzień zrobiony bez sprawdzonych proporcji i jest zbyt słodki (cały camelback) a w bidonie tylko... to samo, a na pierwszym bufecie na zatrzymam się, bo staram się nadrobić stracony czas. Katar cały czas mi przeszkadza w oddychaniu a kolano uderzone przy głupim upadku zaczyna pobolewać.

Zaczynam myśleć o czymś innym i powoli nadrabiam, ale już wiem, że nie mam szans ta taką pozycję, na jaką liczyłem, Atlas z pewnością jest daleko z przodu, Wojtek Szymczak zresztą też (bo widziałem jak mnie mijał na początku jak się glebnąłem).

Jadę jak w amoku, po drodze doganiam Wojtka Jeglińskiego i jakiś czas jedziemy razem, kilka razy się mijamy w końcu do pierwszego bufetu jedziemy razem, on się zatrzymuje a ja lecę dalej. Gdzieś wcześniej mijam Jarasa, który całkiem nieźle jedzie jak na początkującego maratończyka.W końcu jeden jedyny konkretny zjazd na trasie i ... przegięcie. Rzadko rezygnuję ze zjazdu, ale tu nie widać, co jest niżej, a na oko 50 metrów w dół... Rozsądek zwycięża i sprowadzam (z trudem!!!). Miałem rację okazuje się potem, że tylko jakieś 3 osoby podobno zjechały ten "zjazd" a kilka wywinęło orła próbując. Poza tym nie sądzę, żeby całość była możliwa, bo na samym dole po kawałku, który zjechałem następuje uskok na oko koło 80 cm.

Dalej jadę i wjeżdżam na wał prowadzący do sławnej "drogi do męki", czyli asfaltu wzdłuż wału, gdzie do tej pory jadąc w odwrotnym kierunku jechało się zawsze pod wiatr. Już jadąc na wale czuję, że i tym razem wszyscy mamy jak zwykle pod wiatr. Ciągnę grupkę kilku osób na wale, potem na asfalcie na dole. Zmieniam się tylko z gościem, który w końcu "spieniony" rzuca kilka gorzkich słów do całej reszty korzystającej tylko a niedających zmian. Chyba z tej ekipy odłącza się chwilę później gość z błotnikiem z tyłu w czerwonej koszulce. Nie wiem już jak to było, ale jechaliśmy chyba między 30 a 33 km/h a on dał 40. Wskoczyłem mu na koło, i jechałem chwilę za nim, potem wyszedłem na zmianę, ale okazało się, że ciągnięcie tej grupy wcześniej taki kawał wycieńczyło mnie tak, ze nie byłem zbytnio w stanie dać rady. Doszedł nas jeszcze ten, który się wkurzał i zbliżaliśmy się do mostu, gdy prawie doszła nas znowu ta grupka, na most wpadliśmy w tym samym ustawieniu. Koniec mostu, trza zejść po schodach w lewo w dół, na dole koleś coś sobie poprawia przy błotniku wiec ruszam, wjazd na kolejny wał. Daję w pedały ile mogę i zostawiam ekipę kawałek za sobą. Dojeżdżam do mety 60-tki. Chwilka odsapnięcia, cos z bufetu i ruszam dalej. Tu mnie kilka (2-3) osoby wyprzedzają na zjeździe i asfaltach, ale gdy wjeżdżamy w teren, podjazdy w terenie odrabiam i wyprzedzam. Szkoda, że tego było tak mało na trasie!!

Końcowy podjazd przed wyjazdem n pole w błotku podjeżdżam na 2:1, czytając w relacji Atlasa, że on tam pochodził z rowerem czuję małą satysfakcję. Małą, bo na mecie był sporo przede mną. Potem znowu zasuwanie i wyprzedzanie, kogo się dało, znowu osoby czające się na plecach. Znowu luki w pamięci i znowu tory. Tutaj zaczynam jechać po torach, przede mną ludzi - mają kłopoty, prowadzą. Zaczynam i ja. Potem idę na sposób i zaczynam przeskakiwać po kilka podkładów, aby finalnie wsiąść na rower. Dojeżdżam do gościa przede mną i jestem zastopowany, jedzie wolniej, próbuję fortelu i wjeżdżam na trawę po prawej stronie i wyprzedzam tę dwójkę, po czym wracam na tory. Zasuwam chwilę dochodzę kolejną osobę i pytam się "da się po lewej?" Zjezdża maksymalnie (na szerokości torów !!) do prawej a ja myk! Wyprzedzam z lewej. Moment później następna osoba to samo. Trzecia osoba z kolei krzyczy "nie rób tego co się wypier___" ! "Ok."., mówię, "poczekam" i jadę tuż za nim.

Dojeżdżamy do końca i ... nagle koleś się zatrzymuje. Był próg (koniec torów - do podjechania!!) Wjeżdżam mu w tyłek rogiem. "Sorry", krzyczę, i wyprzedzam go z lewej. Wjeżdżamy na asfalt, "no, teraz pokaż, jaki mocny jesteś" słyszę, ale nie zwracam na to uwagi i odjeżdżam z prędkością ponad 35 km/h. Tu dogania mnie "młody Bieniasz" albo ja jego. Jak to było nie pamiętam w każdym razie z 35 km/h zrobiło się chyba z 45, a mój oddech zaczął przypominać lokomotywę. Tempo zabójcze przez jakiś czas utrzymane, trochę odpuściłem i wtedy kolega za mną jadący wyskoczył i dogonił a potem przegonił go krzycząc "i co, zamiast dawać na zmianach uciekasz, k___", ja tymczasem siedziałem mu na kole i walczyłem...
U mnie na kole z kolei Bieniasz, tak minęliśmy jakąś grupkę osób. Wszystko było ok., kawałek pociągnąłem też i ja, ale w piasku zacząłem się zakopywać i straciłem tempo. Chłopaki pociągnęli chyba znowu ze 40 i zostałem za tą całą grupą, dodatkowo 2 osoby mnie jeszcze wyprzedziły. Odpuściłem trochę, patrząc na licznik i myśląc, że będę jeszcze miał czas na jakiś finisz, bo do mety kilka kilometrów a sił dosyć, ale nagle skręt w lewo i mata. Lekko na stojąco podjeżdżam i okazuje się, że to meta.

Podsumowanie

Mimo wszystko uważam start za udany. Stawka była bardzo mocna, pewne niedociągnięcia i wywrotka to moja wina a trasa płaska i bardzo dużo asfaltu i minimalne wymagania techniczne nie są moimi ulubionymi i nie wychodzę na nich dobrze. Dodatkowo gdybym wiedział, że trasa będzie miała taki procent asfaltu i zdąży przeschnąć to założyłbym semi-slicki i wynik byłby z pewnością lepszy. Ale nie ma co gdybać, bo Rafał Iwan był 11 czyli stawka bardzo silna. W 2003 w Danielkach miałem do Iwana 1,5 godziny straty, w Gdyni 31 minut (guma i gleba), w Szczawnie 1,3 h (2 gumy), Bydgoszcz na 200 - 29 min, więc tutaj te 30 minut to nie jest zły wynik, a nawet w normie, biorąc pod uwagę, że jest początek sezonu.

Trasa pozostawiała wiele do życzenia - to nie była trasa MTB!! Za dużo szosy i płaskich ścieżek. W zeszłym roku, była dużo ciekawsza i bardziej wymagająca. Przy oznakowaniu powinno się ostrzegać o niebezpiecznych zakrętach i zjazdach a nie czekać tam tylko z aparatem. Oby pozostałe trasy były bardziej podobne do tych z zeszłego roku. Chyba pojadę do Krakowa sprawdzić to, ale jeśli tam będzie trasa równie wypłaszczona jak w Bydgoszczy pozostawię chyba maratony (MTB??) szosowcom...

Atlas skasował tym razem wszystkich Sopot Killersów (Roberta o 2,5 sek.), zobaczymy jak będzie w górach...

Czas samej jazdy: 4h 12" 12"
Prędkość maksymalna: 54,5 km/h
Dystans 103,87 km
Średnia prędkość 24,7 km/h

Pełne wyniki są na stronie organizatora: http://www.extreme-poland.com

tekst: Piotr "Peter" Leczycki / Sopot Killers Racing Team
www: strona autora
foto: Extreme-poland.com, Galex, Jaras, Atlas

Opinie (4) 2 zablokowane

Sortowanie
- Od najstarszych
- Od najnowszych

Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2004-05-23 16:41

O.K

Witam,

jak zwykle fajna relacja :-)

Oczywiscie nie ma to jak góry, jednak mnie sie podoba trasa w stylu Bydgoskiej - płasko, szybko, itd :-) wrażenie podobne jak na szosie, w pewnym sensie :-)

A dzis ekipa wybrała się na Bike Tour...
Obsada wyjątkowo ciekawa, silna, o dziwo do Elbląga nie wybrało sie tyle osob a zawitało ostatecznie na BT :-)

Tu również trasa szybka, płaska, 2 krótkie podjazdziki, ale wszystko do zrobienia na blacie, he he. 5 okrążeń, w sumie +-21km

Startowało +-35osób w Elicie. Wygrał Roberto, Kuba Krzyżak #4, i jedynie trzy sekundy straty do trzeciego ;-/ ehh.... :-) :-( pudło przeszło koło nosa. Ale i tak wielki respect.
Ja szesnasty, mimo to znowu zadowolony, bo nie zacinalem się, dobrze się jechało, 'miękko'. Bardzo fajnie, ogólnie.

Fotki niebawem!
Pozdro dla wszystkich!!

Jaro
19 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

Witam, jak zwykle fajna relacja :-) Oczywiscie nie ma to jak góry, jednak mnie sie podoba trasa w stylu Bydgoskiej - płasko, szybko, itd :-) wrażenie podobne jak na szosie, w pewnym sensie :-) A dzis ekipa wybrała się na Bike Tour... Obsada wyjątkowo ciekawa, silna, o dziwo do Elbląga nie wybrało sie tyle osob a zawitało ostatecznie na BT :-) Tu również trasa szybka, płaska, 2 krótkie podjazdziki, ale wszystko do zrobienia na blacie, he he. 5 okrążeń, w sumie +-21km Startowało +-35osób w Elicie. Wygrał Roberto, Kuba Krzyżak #4, i jedynie trzy sekundy straty do trzeciego ;-/ ehh.... :-) :-( pudło przeszło koło nosa. Ale i tak wielki respect. Ja szesnasty, mimo to znowu zadowolony, bo nie zacinalem się, dobrze się jechało, 'miękko'. Bardzo fajnie, ogólnie. Fotki niebawem! Pozdro dla wszystkich!!
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2004-05-24 17:27

Sopot killers - cwaniaki

Bikeparada była obowiązkowa. Cwaniaki z Sopotu czy różnicie się czymś od tych co skracali trase ? Admin jeśli nie jest spośród nich powinien zachować troche obiektywizmu i nie usuwać tego postu.

....
19 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

Bikeparada była obowiązkowa. Cwaniaki z Sopotu czy różnicie się czymś od tych co skracali trase ? Admin jeśli nie jest spośród nich powinien zachować troche obiektywizmu i nie usuwać tego postu.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2004-05-24 18:45

Bike parada

Bike parada zgodnie w opisem organizatora (www.extreme-poland.com) była dla wszystkich chętnych i mogła wyjść jedynie na zdrowie jako rozgrzewka. Start był kontrolowany przez chipy, więc i tak nie ma znaczenia, z której pozycji startujesz. A dla autorów podziękowania za fajną recenzje, choć wstawiono głównie auto-snobo-fotografie

balas
19 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

Bike parada zgodnie w opisem organizatora (www.extreme-poland.com) była dla wszystkich chętnych i mogła wyjść jedynie na zdrowie jako rozgrzewka. Start był kontrolowany przez chipy, więc i tak nie ma znaczenia, z której pozycji startujesz. A dla autorów podziękowania za fajną recenzje, choć wstawiono głównie auto-snobo-fotografie
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2004-05-24 18:58

do Balasa

Niepotrzebnie oceniłeś foto jako "auto-snobo", bo fotki wybierałem ja, a nie Peter

TJ / red. rowery.trojmiasto.pl
19 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

Niepotrzebnie oceniłeś foto jako "auto-snobo", bo fotki wybierałem ja, a nie Peter
Regulamin dodawania opinii